حدود چهار ماه تا انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی باقی مانده است و با توجه به اتفاقاتی که طی چند سال گذشته افتاده است آرایش سیاسی کشور کمی متفاوت از گذشته است؛ بررسی مفروضات شرایط حاضر و آرایش گروه های سیاسی یک واقعیت را عیان می سازد و آن اینکه جریان بازنده -یا حداقل یکی از جریان های بازنده- در انتخابات این دور مجلس شورای اسلامی؛ جریانی موسوم به «رهروان ولایت» است که متشکل از نزدیکان لاریجانی در دوره نهم مجلس بوده است.
مفروضات زیر را می توان برای تحلیل مسئله بالا در نظر گرفت:
1-پس از انتخابات مجلس نهم مجلس شورای اسلامی به دو دسته تقسیم شد؛ بخش اقلیتی که فراکسیون اصولگرایان نام گرفت و بخش اکثریتی که نام رهروان ولایت را بر فراکسیون خود گذاشتند. این جریان در مجلس نهم از نزدیکان لاریجانی بودند و پس از انتخابات ریاست جمهوری یازدهم خود را هم جهت با دولت نشان دادند تا بتوانند جایگاه و پایگاه خود را حفظ کنند. آنها تلاش داشتند در فضای سیاسی که اصلاح طلبان حضور ندارند خود را نمایندگان این طیف در مقابل اصولگرایان نشان دهند.
2-دولت یازدهم به واسطه آنکه وامدار اصلاح طلبان شده بود؛ اجازه داد تا فعالیت این جریان سیاسی که بعد از فتنه 88 تقریبا از صحنه محو شده بودند؛ از سر گرفته شود و دو سال اخیر فرصتی برای تنفس مجدد این جریان در فضای سیاسی بود. دولت خود نیز تلاش کرد تا بتواند پایگاه و جایگاهی برای جریان مطبوع و مطلوبش دست و پا بکند و کارگزاران و تکنوکرات های آن تمام تلاششان این بود که از این فرصت دست یافته در دولت یازدهم برای شکل دهی جریان خود استفاده کنند.
3-فراکسیون اصولگریان یا همان اصولگرایان اقلیت در مجلس نهم نیز در دو سال گذشته در موضع منتقدانه نسبت به دولت قرار گرفته اند و در بین جریان مذهبی و پایگاه اجتماعی اصولگرایی؛ جایگاه انها تثبیت شده است.
4-همگان معتقدند روحانی و لاریجانی در مسئله هسته ای به یک شراکت سیاسی و انتخاباتی دست زده اند و مسئله برجام نقطه ای بود که چهارچوب های سیاسی و مناسبات جدید خود را نمایان کرد و فراکسیون اصولگرایان به جمع منتقدان آن پیوست و رهروان ولایت در جمع موافقان آن قرار گرفت و حتی طرحی دو فوریتی را برای تصویب در صحن مجلس مطرح کرد –که اگرچه ضعفهای فراوان داشت-از سوی دولت با تقدیر مواجه شد. لاریجانی در یک تصمیم سیاسی استراتژی بودن در چهارچوب اصولگرایی را فدای تاکتیک «بودن با روحانی» کرد. همین رفتار در بدنه رهروان ولایت هم تسری داشت و آنها را در نظر پایگاه اجتماعی اصولگرایی مطرود کرد.
حالا انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی نزدیک است و رهروانی ها امیدوارند که با ائتلاف جریان دولت بتوانند همچنان در مجلس شورای اسلامی بمانند اما غافل از اینکه وقتی اصلاح طلبان حضور داشته باشند؛ آنها از اینجا مانده و از آنجا رانده شده اند. کمااینکه در چند روز گذشته لاریجانی با چند دست رد اصلاح طلبان مواجه شده است. موسوی لاری در مصاحبه با روزنامه اعتماد در خصوص احتمال ائتلاف با ناطق نوری و لاریجانی گفت: « نه آنها هيچ‌وقت گفته‌اند كه مي‌خواهيم ليست مشترك بدهيم و نه ما گفته‌ايم. اين حرف‌هايي كه گاهي بعضي ژورناليست‌ها در رسانه‌ها مي‌گويند، حرف خودشان است. جريان اصلاح‌طلب ضمن احترام كامل به اصولگرايان عاقل و خردورز، آنان را به نوعي رقابت منطقي و عاقلانه دعوت مي‌كند، نه ائتلاف رياكارانه و فرصت طلبانه.» همچنین محمدرضا خاتمی در نمایشگاه مطبوعات در خصوص نزدیکی برخی اصلاح طلبان به لاریجانی و زمزمه های ائتلاف این جریان با لاریجانی با لحنی تحقیرآمیز نسبت به لاریجانی گفت: «اصلاح طلبان همچین کاری نمی کنند اما این امر عکسش اتفاق می افتد.»
در انتخابات مجلس شورای اسلامی پایگاه اجتماعی اصولگرایی قطعا رأی دادن به «فراکسیون اصولگرایان» را بخاطر مواضع اصولی آنها در مسئله هسته ای به رأی دادن به «رهروان ولایت»ی که مسئله ملی را حزبی و گروهی کرده و بخاطر منافع به حمایت از دولت برخاسته بود ترجیح می دهد. از سوی دیگر پایگاه رأی اصلاح طلبی نیز ترجیح میدهد به اصل جنس خود رأی بدهد نه به فراکسیون رهروانی که ادای اصلاح طلبی را در می اورد و اگر قرار باشد نهایت ائتلافی هم در جریان های سیاسی صورت پذیرد؛ ائتلافی بین کارگزارانی ها و اصلاح طلبان –همچون انتخابات ریاست جمهوری 92 است- و به هیچ وجه اصلاح طلبان قدم به سمت رهروانی ها نخواهند گذاشت.
با این تحلیل چه اصولگرایان برنده انتخابات باشند و چه اصلاح طلبان پیروز بازی انتخابات باشند؛ قطعا رهروان ولایت اصلا داخل بازی انتخابات به حساب نخواهد آمد و از پیش شکست خورده انتخابات است.